ABY W PRZEDSZKOLU MIŁO PŁYNĄŁ CZAS...
Wieloletnie doświadczenia nauczycielek związane z pobytem dziecka w przedszkolu w zakresie codziennych zwykłych „problemów” można przedstawić w postaci krótkich porad i propozycji.
Ubiór dziecka powinien być wygodny i praktyczny. Spodnie na szelkach lub z trudnymi do zapięcia guzikami zastępujmy gumką. Buty i kapcie najlepsze są bez wiązania lub zapinane na rzepy. Jest to ważne dla maluszków, gdyż ich umiejętności są jeszcze nie wykształcone. Starsze dzieci mogą mieć obuwie wiązane. Zwracamy się z prośbą o dostosowanie ubioru do pogody, byśmy mogły jak najwięcej czasu spędzać na świeżym powietrzu. Jest możliwe pozostawienie odzieży zastępczej w szatni. Nasi przedszkolacy uczą się samodzielnego ubierania się i oczywiście otrzymują każdą pomoc. Wzmacnia to ich samodzielność i poczucie własnej wartości. Dla maluchów dobrze jest zostawić w przedszkolu zapasowe ubranie.
Jedzenie posiłków bywa czasami problemem, który jednak najczęściej wywołują sami rodzice. Dzieci w towarzystwie koleżanek i kolegów najczęściej zjadają wszystko, a jeśli dotychczas nie lubiły jakiś potraw poznają je i po czasie akceptują. Dobór składników pokarmowych w przedszkolu odpowiada wymogom zdrowego żywienia i jest on stale kontrolowany przez SANEPID. Jeżeli lekarz nie stwierdził alergii na daną potrawę lub nie ma innych przeciwwskazań lekarskich, warto zachęcać dziecko do zjadania wszystkich potraw.
Istotnym problemem jest dla wielu dzieci leżakowanie. Odpoczynek w samo południe jest zalecany szczególnie dla 3 i 4 latków. Pozwala na wyciszenie, relaks, odpoczynek po kilku godzinach hałasu, zajęć i zabawy. Jeśli dziecko zgodzi się położyć prawie zawsze zasypia. Zdecydowana postawa rodziców bardzo ułatwia usunięcie problemu.
Rozmowy z dzieckiem o przedszkolu są istotnym elementem edukacji i wyrazem zainteresowania problemami dziecka. Mimo najczęstszego pośpiechu trzeba znaleźć czas, aby dziecko mogło opowiedzieć o spędzonym dniu, o swoich problemach i radościach. Należy pozwolić, aby wyraziło własną opinię na temat przedszkola, pani i innych dzieci. Istotne jest, aby zauważać pozytywne efekty edukacji i rozwoju dziecka i chwalić je za to. W żadnej społeczności, a więc i w przedszkolu nie uda się uniknąć konfliktów. Należy pozwolić dziecku się wyżalić i podtrzymać je na duchu, a jeszcze lepiej przedyskutować problem i wesprzeć je, albo podpowiedzieć rozwiązanie. Dziecko powinno też wiedzieć, że może w takich chwilach zaufać swojej Pani tak samo jak rodzicom.
Stały kontakt i współpraca z nauczycielkami to podstawa wiedzy o rozwoju i problemach dziecka. Podstawowe informacje to: czy zjadło posiłki, czy dobrze się bawiło, jak wyglądają jego kontakty z rówieśnikami, czy umie współpracować w grupie, czy wykonuje polecenia, czy zdarzają się problemy wychowawcze. Należy też rozmawiać o rozwoju dziecka. Uwagi i opinie nauczycielek mogą czasami niemile zaskoczyć, ponieważ przyzwyczailiśmy się lub nie widzieliśmy problemu. Przedszkole jest partnerem we właściwym kształtowaniu osobowości dziecka. Nie oczekujmy i nie wymuszajmy u nauczycielki oceny i porównywania z innymi dziećmi. Nie porównujmy prezentowanych prac i rysunków dziecka do innych. Pamiętajmy też, że etap edukacyjny dzieci w wieku 3 do 6 lat charakteryzuje się indywidualnym, a więc nierównym rytmem rozwojowym. W okresie przedszkolnym dziecka bywają okresy dużych zmian i takie, w których następują one bardzo wolno. Zatem ocenianie i przykładanie wzorców jest niedopuszczalne, a egzekwowanie jednolitych standardów jest nieuzasadnione. Postępy i rozwój dziecka należy widzieć w aktualnych jego możliwościach.
