MAMO, TATO IDĘ DO PRZEDSZKOLA

Wskazówki i porady dla rodziców

Pierwszy dzień w przedszkolu to trudny moment zarówno dla rodziców, jak i dla nauczycieli. Dla dziecka to przede wszystkim nowe miejsce i nowi koledzy, obca pani, która ustala nieznane zasady i dba o to, aby były przestrzegane.

Dla rodziców to wielkie przeżycie, niepewność oraz lęk o własne, całkiem „dorosłe” już życie.

Rodzicu, aby łatwiej przeżyć ten trudny dla wszystkich okres skorzystaj ze sprawdzonych rad i wskazówek.

Raz podjęta decyzja powinna być konsekwentnie realizowana. Rodzice muszą być przekonani, że pójście dziecka do przedszkola jest decyzją najlepszą zarówno dla nich, jak i dla niego. Jeżeli chcemy, aby dziecko przyjęło naszą decyzję z ufnością, bezwzględnie nie możemy okazać mu naszego wahania i wątpliwości. Na pewno należy także dziecko oswoić z myślą pójścia do przedszkola i cierpliwie tłumaczyć.

Nastaw dziecko pozytywnie. Opowiadając dziecku o przedszkolu, mów tylko pozytywnie (szczególnie akcentując słowo „przedszkole”), np. W przedszkolu jest dużo dzieci, które się bawią zabawkami. Pani w przedszkolu czyta bajeczki, buduje z dziećmi na dywanie wieże z klocków itp. Nie należy w żadnym wypadku straszyć dziecka przedszkolem, typu: Zobaczysz jak pójdziesz do przedszkola to migiem będziesz sprzątał zabawki, a pani to nauczy cię posłuszeństwa itp. Tego typu uwagi wywołują dodatkowy stres u dziecka utrudniając mu pierwsze kontakty z nauczycielką oraz nasilają w nim niepokój w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu.

Naucz dziecko samodzielności. Pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu to duży stres, który narasta w przypadku gdy dziecko jest mało samodzielne. Aby zminimalizować choć trochę ten stres, należy zadbać, by dziecko (na miarę swoich możliwości) radziło sobie w takich sytuacjach jak: zgłaszanie potrzeb fizjologicznych, samoobsługa w toalecie (podciąganie majtek, spuszczanie wody), ubieranie się i rozbieranie w sali lub szatni (zdejmowanie i wkładanie bucików, zdejmowanie spodenek i wkładanie ich), a także siedzenie podczas posiłku przy stole, trzymanie łyżki i jedzenie. Te czynności są do opanowania przez małe dziecko, o ile tylko pozwoli mu się je w domu wykonywać samodzielnie.

Nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu, tylko czule, ale stanowczo pożegnaj się z dzieckiem. Nie jest wskazane przyprowadzanie dziecka do przedszkola w ostatniej chwili, gdyż pośpiech podczas rozbierania i zniecierpliwienie temu towarzyszące wprowadzają dziecko w stan niepokoju i pobudzenia. Pożegnanie z dzieckiem powinno być czułe, ale krótkie. Jasny, prosty komunikat typu: Przyjdę po ciebie po obiedzie… jest dla dziecka zrozumiały i logiczny. Bardzo ważne jest dotrzymywanie słowa. Daje ono dzieciom poczucie bezpieczeństwa i zarazem pewność, że rodzic przyjdzie. . Dzieci o zachwianym poczuciu bezpieczeństwa w dramatyczny sposób rozstają się z najbliższymi, a ich rozpacz trwa dłużej.

Pluszowa zabawka pomoże dziecku przetrwać trudny czas. Dziecku łatwiej będzie przeżyć rozstanie z rodzicem i chętniej wejdzie do sali zabaw, trzymając pod pachą swego pluszaka. Zabawka będzie przypominała mu dom rodzinny.

Przyzwyczajaj dziecko do przedszkola stopniowo. Małe dzieci szybko się męczą z powodu nadmiaru wrażeń i hałasu. Dlatego należy je przyzwyczajać do przedszkola poprzez stopniowe wydłużanie czasu pobytu.

Nauczyciel zna twoje dziecko – rozmawiaj z nim i ufaj mu. Dzieci po powrocie z przedszkola najczęściej opowiadają o różnych wydarzeniach, które miały miejsce w przedszkolu. Słuchaj wszystkiego z uwagą, ale nie komentuj, nie pouczaj. Porozmawiaj z nauczycielką, jeżeli pewne fakty i zdarzenia budzą twoje wątpliwości. Niektóre dzieci mają wybujałą wyobraźnię i rozbudzoną fantazję. Dlatego weź poprawkę na to, co dziecko opowiada. Skonfrontuj to z nauczycielką, która udzieli ci rzetelnej informacji o twoim dziecku, jego rozwoju, postępach, kłopotach edukacyjnych i zachowaniu. Tylko współpraca z nauczycielką, oparta na wzajemnym zaufaniu, przyniesie oczekiwane rezultaty.

Artykuł napisany na podstawie czasopisma „Bliżej przedszkola”