WIEM, POTRAFIĘ, ROZUMIEM, CZYLI UMIEJĘTNOŚCI PRZYSZŁEGO PRZEDSZKOLAKA
Maluch w wieku 3 lat powinien umieć:
- samodzielnie korzystać z toalety (znać zakres czynności, począwszy od prawidłowego korzystania z toalety, poprzez spłukiwanie wody, na umyciu rąk skończywszy);
- samodzielnie zjadać posiłki (posługiwać się łyżką, widelcem i korzystać z kubeczka);
- samodzielnie ubierać przynajmniej niektóre części garderoby (dziecko nie musi odróżniać prawej skarpetki od lewej ani samodzielnie wciągać rajstop, ale powinno umieć założyć koszulkę, sweter, spodenki lub spódniczkę – w bardziej skomplikowanych czynnościach z pewnością na początku dzieci mogą liczyć na pomoc ze strony nauczyciela);
- samodzielnie sygnalizuje swoje potrzeby i potrafi wykonać polecenia dorosłego (dziecko musi umieć powiedzieć nauczycielowi lub innej dorosłej osobie, że np. coś je boli, chce się napić, poprosić o zabawkę; powinno też posiadać umiejętności wykonywania prostych poleceń typu: sprzątnij zabawki, poukładaj książki, usiądź przy stoliczku);
- posługiwać się słownictwem odpowiednim do wieku (trzylatek powinien znać około tysiąca słów, czyli zarówno rozumieć ich znaczenie, jak i posługiwać się nimi w wypowiedziach; powinien posługiwać się zdaniami prostymi oraz umieć opowiedzieć w kilku słowach np. o kotku, narysować go, powiedzieć o jego zwyczajach);
- potrafi posprzątać po sobie miejsce pracy i zabawy (dziecko zaczynające chodzić do przedszkola powinno znać obowiązujące zasady współpracy z rówieśnikami – powinno wiedzieć, że wszystkie dzieci sprzątają po wspólnej zabawie, że dobrze jest pomóc koledze, że zabawki lub przedmioty, których używało, powinno posprzątać i odłożyć samo na miejsce i nie powinno liczyć na to, że ktoś je wyręczy);
- powinien pod względem fizycznym, biorąc pod uwagę zarówno małą, jak i dużą motorykę, być sprawny odpowiednio do wieku rozwojowego.
Dziecko powinno zostać samo, bez rodziców, na krótszy lub dłuższy czas – powinno mieć świadomość, że rodzice nie zostawiają go w przedszkolu na zawsze. Musi wiedzieć, że jest tu po to, by miło spędzić czas z innymi dziećmi. Oczywiste jest, że na początku może być zestresowane nowym miejscem, ludźmi i sytuacją, ale wtedy my, jako rodzice, powinniśmy być świadomi tego, że to stan przejściowy.